In de middeleeuwen is de eigenlijke heerlijkheid OPBRAKEL gegroeid uit een Karolingische villa die reeds in 866 werd vermeld als "villa Bragio" en waarvan de uitbatingskern of heregrond overeenkwam met het huidige centrum of eigenlijke dorp Opbrakel. De andere gronden die bij deze "villa" hoorden, nl. de cijnsgronden, de bossen en de braakliggende terreinen omvatten het huidige Opbrakel en gedeelten van Nederbrakel. Ten laatste in de 11de eeuw werden , ten gevolge van de bevolkingsaangroei en de daarmee gepaard gaande ontginningen, Opbrakel en Nederbrakel gescheiden en werd Opbrakel in 1096 een volwaardige afzonderlijke parochie.
Hoewel vlak tegenaan het Waalse Henegouwen gelegen, heeft Opbrakel steeds tot Vlaanderen behoord en zijn de inwoners er altijd Vlaamssprekend geweest. De heerlijkheid Opbrakel was van de 11de tot de 14de eeuw in het bezit van een familie die logischerwijze "van Brakel" heette. In de 14de eeuw ging de heerlijkheid over naar de geslachten "van Brugelettes" en "van Hembieze". Nadat Opbrakel in de 16de en 17de eeuw had toebehoord aan de heren "van Herzele" en "de Landas", werd ten slotte in de 18 de eeuw de familie Maroucx de laatste adellijke eigenaar.
Deze families hebben eeuwenlang op een indrukwekkend -intussen verdwenen- kasteel te Opbrakel gewoond. In 1808 werden het kasteel alsook de kern van Opbrakel opgekocht door de Gentse familie Maes. Door de aanleg van de weg naar Ronse in 1846 werd het rustige karakter van het kasteel en in zekere zin van heel Opbrakel grondig verstoord: een stuk verleden werd begraven.">
In de middeleeuwen is de eigenlijke heerlijkheid OPBRAKEL gegroeid uit een Karolingische villa die reeds in 866 werd vermeld als "villa Bragio" en waarvan de uitbatingskern of heregrond overeenkwam met het huidige centrum of eigenlijke dorp Opbrakel. De andere gronden die bij deze "villa" hoorden, nl. de cijnsgronden, de bossen en de braakliggende terreinen omvatten het huidige Opbrakel en gedeelten van Nederbrakel. Ten laatste in de 11de eeuw werden , ten gevolge van de bevolkingsaangroei en de daarmee gepaard gaande ontginningen, Opbrakel en Nederbrakel gescheiden en werd Opbrakel in 1096 een volwaardige afzonderlijke parochie.
Hoewel vlak tegenaan het Waalse Henegouwen gelegen, heeft Opbrakel steeds tot Vlaanderen behoord en zijn de inwoners er altijd Vlaamssprekend geweest. De heerlijkheid Opbrakel was van de 11de tot de 14de eeuw in het bezit van een familie die logischerwijze "van Brakel" heette. In de 14de eeuw ging de heerlijkheid over naar de geslachten "van Brugelettes" en "van Hembieze". Nadat Opbrakel in de 16de en 17de eeuw had toebehoord aan de heren "van Herzele" en "de Landas", werd ten slotte in de 18 de eeuw de familie Maroucx de laatste adellijke eigenaar.
Deze families hebben eeuwenlang op een indrukwekkend -intussen verdwenen- kasteel te Opbrakel gewoond. In 1808 werden het kasteel alsook de kern van Opbrakel opgekocht door de Gentse familie Maes. Door de aanleg van de weg naar Ronse in 1846 werd het rustige karakter van het kasteel en in zekere zin van heel Opbrakel grondig verstoord: een stuk verleden werd begraven."/>
In de middeleeuwen is de eigenlijke heerlijkheid OPBRAKEL gegroeid uit een Karolingische villa die reeds in 866 werd vermeld als "villa Bragio" en waarvan de uitbatingskern of heregrond overeenkwam met het huidige centrum of eigenlijke dorp Opbrakel. De andere gronden die bij deze "villa" hoorden, nl. de cijnsgronden, de bossen en de braakliggende terreinen omvatten het huidige Opbrakel en gedeelten van Nederbrakel. Ten laatste in de 11de eeuw werden , ten gevolge van de bevolkingsaangroei en de daarmee gepaard gaande ontginningen, Opbrakel en Nederbrakel gescheiden en werd Opbrakel in 1096 een volwaardige afzonderlijke parochie.
Hoewel vlak tegenaan het Waalse Henegouwen gelegen, heeft Opbrakel steeds tot Vlaanderen behoord en zijn de inwoners er altijd Vlaamssprekend geweest. De heerlijkheid Opbrakel was van de 11de tot de 14de eeuw in het bezit van een familie die logischerwijze "van Brakel" heette. In de 14de eeuw ging de heerlijkheid over naar de geslachten "van Brugelettes" en "van Hembieze". Nadat Opbrakel in de 16de en 17de eeuw had toebehoord aan de heren "van Herzele" en "de Landas", werd ten slotte in de 18 de eeuw de familie Maroucx de laatste adellijke eigenaar.
Deze families hebben eeuwenlang op een indrukwekkend -intussen verdwenen- kasteel te Opbrakel gewoond. In 1808 werden het kasteel alsook de kern van Opbrakel opgekocht door de Gentse familie Maes. Door de aanleg van de weg naar Ronse in 1846 werd het rustige karakter van het kasteel en in zekere zin van heel Opbrakel grondig verstoord: een stuk verleden werd begraven.">
De hele beboste heuvelrij die bekend staat als de Vlaamse Ardennen behoort ongetwijfeld tot de oudst bewoonde gebieden van ons land. Op de beboste Pottelberg en Modderode en ook langs de Leinstraat werden talrijke prehistorische en historische overblijfselen teruggevonden, zoals silexen voorwerpen van meer dan 10.000 jaar oud, sten pijlpunten van ongeveer 5.500 jaar voor Christus, grote hoeveelheden gepolijste silexen uit het nieuw steentijdperk (4.000 - 2.000 v. Chr.), begraafplaatsen of tumuli uit de bronstijd (laatste eeuwen v. Chr.), potscherven uit de Gallo-Romeinse periode. De belangrijkste weg of "strata" van Bavai naar Gent, de later zgn. Brunehildeweg, werd waarschijnlijk in de tweede helft van de 1de eeuw na Chr. op het lagere gedeelte tussen de Modderodde en het Livierenbos en verder onder de huidige naam Leinstraat te Opbrakel rechtlijnig, doorgetrokken.
<br />In de middeleeuwen is de eigenlijke heerlijkheid OPBRAKEL gegroeid uit een Karolingische villa die reeds in 866 werd vermeld als "villa Bragio" en waarvan de uitbatingskern of heregrond overeenkwam met het huidige centrum of eigenlijke dorp Opbrakel. De andere gronden die bij deze "villa" hoorden, nl. de cijnsgronden, de bossen en de braakliggende terreinen omvatten het huidige Opbrakel en gedeelten van Nederbrakel. Ten laatste in de 11de eeuw werden , ten gevolge van de bevolkingsaangroei en de daarmee gepaard gaande ontginningen, Opbrakel en Nederbrakel gescheiden en werd Opbrakel in 1096 een volwaardige afzonderlijke parochie.
<br />Hoewel vlak tegenaan het Waalse Henegouwen gelegen, heeft Opbrakel steeds tot Vlaanderen behoord en zijn de inwoners er altijd Vlaamssprekend geweest. De heerlijkheid Opbrakel was van de 11de tot de 14de eeuw in het bezit van een familie die logischerwijze "van Brakel" heette. In de 14de eeuw ging de heerlijkheid over naar de geslachten "van Brugelettes" en "van Hembieze". Nadat Opbrakel in de 16de en 17de eeuw had toebehoord aan de heren "van Herzele" en "de Landas", werd ten slotte in de 18 de eeuw de familie Maroucx de laatste adellijke eigenaar.
<br />Deze families hebben eeuwenlang op een indrukwekkend -intussen verdwenen- kasteel te Opbrakel gewoond. In 1808 werden het kasteel alsook de kern van Opbrakel opgekocht door de Gentse familie Maes. Door de aanleg van de weg naar Ronse in 1846 werd het rustige karakter van het kasteel en in zekere zin van heel Opbrakel grondig verstoord: een stuk verleden werd begraven.
Walking
User