Volgens de legende was Marie de Gobaille een heks die leefde in een grot gelegen tussen Smuid, Arville en Mirwart.
Zij veranderde zich in en paard en nam er genoegen in de dorpelingen angst aan te jagen.
Op een dag verzamelden ze zich in de buurt van haar schuilplaats, vastbesloten om het schrikbewind van de tovenares te beëindigen.
De inwoners van Mirwart waren gewapend met stokken, die van Smuid werden vergezeld van hun trouwe metgezellen, de wolven, en de burgemeester van Arville zou een dodelijk gif meebrengen.
Helaas arriveerde hij te laat, en de heks had tijd om te ontsnappen door te veranderen in een paard. Gelukkig haalden de wolven haar in.
Toen de dorpelingen er aankwamen, hadden de dieren enkel het hoorfd van de heks overgelaten.
De inwoners van Mirwart bevestigden het boven op een stok en paradeerden er mee door het dorp als teken van overwinning.
Sindsdien worden de inwoners van Mirwart "t'chaises du t'chfaux" (paardenkoppen), die van Smuid "leus" (wolven) en die van Arville "lumeçons" (slakken) genoemd.
Stappen
Randonnées de la Grande Forêt de Saint-Hubert GUIDE+